Rasoptimisten zijn er al langer van overtuigd, en zij worden door het gros van de sprookjesschrijvers en filmmakers in het gelijk gesteld: na regen komt zonneschijn. Bij zwaar weer klampen hele volksstammen zich aan deze tegeltjesspreuk vast, van harte hopend op een weergaloos happy end. En mocht zonneschijn onverhoopt wat al te lang op zich laten wachten, dan troosten deze positivo’s zich met de gedachte dat die zo vurig verlangde zon achter de wolken wél schijnt. Tel uit je winst!
Soms komt alles inderdaad op z’n pootjes terecht. Trouwe lezers weten wellicht nog dat ik vorige maand op deze plek afscheid nam van mijn favoriete pizzeria: Venezia aan het Noordeinde was ‘imperfetto’ – voltooid verleden tijd. Inmiddels is in hetzelfde pand een nieuw restaurant gevestigd, Bella Donna, en wat mij betreft mag de aftiteling gaan rollen en kunnen de vrolijke violen met hun spel beginnen. Dit prima ristorante, met een mooie kaart vol spannende, authentieke Italiaanse gerechten, is een aanwinst voor Leiden.
Eén zo’n happy end zorgt er niet voor dat ik mezelf nu meteen onder de rasoptimisten wil scharen. Daarvoor speelt er in onze stad gewoon teveel waarbij het vruchteloos wachten is op een straaltje zonlicht. In het drama rond de verbouwing van de Stadsgehoorzaal bijvoorbeeld, waarin alle betrokkenen hoe langer hoe meer van de regen in de drup belanden. Afgezien dan misschien van de aannemer; over ‘tel uit je winst’ gesproken! Voorlopig zullen aan de Breestraat nog geen violen klinken, en zeker geen vrolijke. Maar daarover een volgende keer meer…