Met de Peurbakkentocht gingen afgelopen donderdag de Van-hetzelfde-laken-een-pakfeesten weer van start. Als altijd schreeuwde mede-organisator Aad van der Luit zich vanaf de terrasboot van Annie’s weer de longen uit zijn lijf, alsof hij geen microfoon in zijn handen had. De Leidse R rolde dat het een aard had, er zat geen enkele lijn in zijn verhaal en als iemand het naar z’n zin had, dan was dat de aanstekelijk enthousiaste Aad zelf wel. Heerrrlijk, zo’n déjà vu!
Tijdens de drukbezochte prijsuitreiking maakte zich drie maanden te vroeg een onmiskenbaar 3 oktober-gevoel van me meester, en dat kwam niet alleen door het gure herfstweer. Het programma van de Lakenfeesten is inmiddels bijna nog voorspelbaarder dan dat van de jaarlijkse viering van Leidens Ontzet, waarbij je zelfs met een Feestwijzer uit het interbellum nog een heel eind zou kunnen komen. En nee, dat is geen kritiek: kippen die gouden eieren leggen, moet je vooral niet slachten.
Erg jammer dus dat het zonnetje niet scheen – en bij zonnestudio Aurora in de Nieuwstraat kun je ook al niet meer terecht om een beetje bij te bruinen. Zonnebrand… voor de tweede keer in een halfjaar. Ditmaal zou er sprake zijn van een overval, waarbij de eigenaar werd geboeid, er een jerrycan benzine werd leeggegoten en de boel in lichterlaaie werd gezet. Gelukkig zijn de vermoedelijke daders gepakt, want stel je eens voor dat dit, net als de Lakenfeesten, een succesformule zou zijn gebleken die vervolgens keer op keer zou worden herhaald. Het moet in Leiden natuurlijk wel gezellig blijven!
STEEKSLEUTELS 