Stel dat de Nederlandse regering zou besluiten dat onze jongens zich met onmiddellijke ingang terug moeten trekken uit Urugzan, nog voor er ook maar een bushokje gewederopbouwd is. Zou dat dan getuigen van inzicht? Ik denk dat – o, wacht even… misschien is dit niet het meest geschikte onderwerp voor een luchtige, Leidse huis-aan-huiscolumn. Ik begin even opnieuw…
Stel dat je al je vrienden uitnodigt voor een vorstelijk kerstdiner op Eerste Kerstdag, met alles erop en eraan: prachtige wijnen en zo mogelijk nog meer gangen dan de grotten van Torabora. Is het dan logisch om op kerstavond je blauwspar af te tuigen en je huis te ontdoen van alle kersttierlantijnen? Nee Tjan, hoor ik u zeggen, dat is het niet. Mooi, dan zijn we het eens. Vermoedelijk bent u het dan ook met me eens dat het verwijderen van de Rembrandt-doeken uit de binnenstad in de week voorafgaand aan het Rembrandtfestival op z’n minst onbegrijpelijk te noemen is – om niet te zeggen dat het de meest hilarische klucht van dit hele festival was.
Dat de openluchtexpositie op een gegeven moment weer uit het straatbeeld zou verdwijnen, was bekend. Maar had daar nou nog even één weekje mee gewacht, tot ook Rembrandts vierhonderdeneerste verjaardag achter de rug was en de verjaarsvisite Leiden weer verlaten had. Wie nog eens wil kijken hoe de doeken er ook alweer bijhingen: op http://www.tjan.nl/rembrandt zijn ze stuk voor stuk in volle glorie te bekijken, als een soort doekje voor het bloeden. Deze website zal in ieder geval online zijn tot ná het volgende Rembrandtfestival!
STEEKSLEUTELS 