Zonnig ontzet

Wat zou er gebeuren als we volgende week op weg naar de Reveille op het Stadhuisplein al merken dat we onze jassen net zo goed thuis hadden kunnen laten? Als tijdens de feestelijke optocht de majorettes bij bosjes onderuit gaan omdat ze worden bevangen door de hitte? Als de bledderdrooghouders als parasols gaan fungeren? Als de tappunten in de stad al aan het begin van de avond nee moeten verkopen omdat het bier op is? Als, met andere woorden, het tijdens de viering van Leidens Ontzet een graadje of 26 zou worden…

Natuurlijk, we zouden ervan genieten met z’n allen. Maar het zou toch ook overduidelijk aantonen dat Moeder Natuur danig in de war is en dat Al Gore wel een punt had met zijn klimatologische onheilstijding. Met alle bekenden die we tijdens ons traditionele 3-oktoberrondje door de stad zouden tegenkomen, zouden we een zelfde gesprekje voeren: ‘Lekker hè?’ – ‘Ja, dat wel, maar dit is toch niet normaal meer?’ Want het is inmiddels welhaast een Al-Gore-itme geworden: als het mooi weer is op momenten dat we dat eigenlijk niet verwachten, dan moet er bijna wel iets aan de hand zijn.

Dat het milieu het zwaar heeft, zal zeker ik niet betwisten. Maar als volgende week de zon schijnt, is er voorhands geen enkele reden om werkelijk ongerust te zijn. Drink dus met een gerust hart nog een extra biertje (dat hoef je een Leidenaar op 3 oktober geen twee keer te zeggen) en maak er een mooie dag van. Waarom? Omdat het kwik ook op 3 oktober 1908 tot 26 graden steeg. En toen was er werkelijk niemand die daar vraagtekens bij plaatste. Prrroost!

Advertentie

Beste Floris (2)

Er zijn van die dagen dat Leiden, voor even, wél de bruisendste stad van het land is. Tijdens de Lakenfeesten in juli bijvoorbeeld, maar ook heel binnenkort al, met 3 oktober. De viering van Leidens Ontzet is voor nieuwe studenten als jij trouwens bij uitstek geschikt om op een eenvoudige wijze te integreren. Als je doet wat je normaal doet (veel bier drinken), lijk je op 2 en 3 oktober al als twee druppels water op een echte Leidenaar. Let er dan alleen wel op dat je vervolgens niet gaat brallen, maar gaat lallen. Waar brallers zich veelal afzetten tegen anderen, zijn lallers in het algemeen – en Leidse lallers in het bijzonder – juist uit op een onverklaarbaar maar prettig soort saamhorigheidsgevoel. En heus, daarin is ook ruimte voor studenten! Als je zinnen als ‘Mag ik een pilsje, alstublieft’ voor de gelegenheid vervangt door bijvoorbeeld ‘Juh, doet mèn een bierrr’ of beter nog ‘Juh, doet mèn vierrr bierrr’, maak je al snel deel uit van het échte Leiden. Zeker als je je brilletje van te voren in je binnenzak hebt gestopt.

Gedurende de rest van het jaar is het hier relatief rustig. Des te beter, want, beste Floris, er moet de komende vier jaar natuurlijk stevig gestudeerd worden! Namens alle echte Leidenaars wil ik je oprecht veel succes wensen met je studie Rechten. Welkom in Leiden!

Met vriendelijke groet,
Tjan

P.S. Een patatje oorlog is hier inderdaad patat met mayonaise, curry, pindasaus en uitjes. Wil je alleen pindasaus en mayonaise op je friet, dan heet dat in Leiden een patatje flip.

Beste Floris (1)

Dank voor je brief. Ik zal proberen je vragen over je nieuwe woonplaats zo goed mogelijk te beantwoorden. Overigens had je ze ook bést aan Het van AAD op Zondag kunnen stellen. Deze gewaardeerde collega-columnist is heus niet zo onredelijk als jij vermoedt. Hij is wél een echte Leidenaar, dat is waar, maar hé, dat ben ik ook! Met de door jou veronderstelde kloof tussen echte Leidenaars en studenten valt het in de praktijk echter best mee. Er zijn alleen wat dingen die je maar beter niet kunt doen.

Met het hele studentenhuis boodschappen doen en pas in de supermarkt bedenken wat jullie willen eten, bijvoorbeeld. Of heel hard praten, weinig zinnigs uitkramen maar pretenderen dat je de wijsheid in pacht hebt. Ook daarvan is de gemiddelde echte Leidenaar niet gediend, om de simpele reden dat je je daarmee op zijn erf begeeft. Hard praten, onzinnige dingen uitkramen en doen alsof je de wijsheid in pacht hebt, dat is de echte Leidenaar ten voeten uit, en daarin wordt concurrentie slechts mondjesmaat geduld. Jouw vraag of we hier in Leiden weleens aan een tram door de Breestraat hebben gedacht valt overigens binnen de categorie ‘de wijsheid in pacht denken te hebben’ – hierop, beste Floris, zal ik verder dan ook niet ingaan.

Wat je vraag over stappen in Leiden betreft moet ik je teleurstellen: je hebt het Leidse uitgaansgebied nog niet gevonden omdat dat er niet is! Het is hier namelijk stukken minder bruisend dan het leek toen jullie hier vorige maand El Cidtend van het ene evenement naar de andere activiteit hobbelden.

(wordt vervolgd…)

Studiereis

Zondag vertrekt wethouder Marc Witteman voor vijf dagen naar Duitsland en Denemarken. Wie denkt dat dit een snoepreisje betreft, die heeft het mis: de wethouder gaat, aldus zijn agenda, onder meer ‘vernieuwende architectuur bekijken’ en ‘een metrolijn bezoeken’. Er is hier dus sprake van een heuse studiereis.

Op de dag dat mijn volgende column bij u op de mat ploft, zit ik in het vliegtuig naar Napels. Voor een studiereis die me, behalve langs nieuwbouw en een metrohalte, ook langs oude gebouwen, luchthavens, treinstations en bushaltes zal voeren. Als columnist hoop ik inspiratie op te doen in een stad waarvan het gemeentebestuur onder invloed van de Camorra zo mogelijk nog minder daadkrachtig is dan dat van Leiden. Een stad ook die al eeuwen leeft met een dreigende natuurramp: waar Leiden bij een stijgende zeespiegel reddeloos verloren is, voelt men in Napels de nog altijd hete adem van de Vesuvius in de nek. In Pompeji zal ik me laten informeren over de gevolgen van zo’n ramp, en ik maak een ritje met de Circumvesuvio, de RijnGouweLijn van Campanië, die overigens wél al is doorgetrokken naar de kust. Als de tijd het toelaat hoop ik ook enkele kustplaatsen te bezoeken om te zien op welke wijze men daar de meeuwenoverlast te lijf gaat.

U ziet het, ik krijg het nog druk! Ondanks het royale honorarium dat ik voor mijn columns opstrijk, vertrouw ik erop dat het Witte Weekblad de volledige reissom alsmede mijn onkosten zonder morren zal vergoeden. Overigens zal Steeksleutels ook tijdens mijn overvolle 10-daagse studiereis gewoon verschijnen. Ciao!