In smoking

Een van de aardigste programma’s op TV West is ‘In smoking’. Johan Overdevest struint hierin als een soort nuchtere Gert-Jan Dröge de feestjes af en doet daar wekelijks verslag van. Hij is een goed geïnformeerd interviewer die gemakkelijk een babbeltje maakt. Alleen kijk ik wel met enige afgunst naar de vanzelfsprekendheid waarmee Johan zich in zijn smoking beweegt.

Zelf voel ik me altijd nogal opgelaten in deze toch wat overdreven outfit. Nu wekt het woord ‘altijd’ misschien een verkeerde indruk. Ik had mijn smoking tot dusver welgeteld twee keer aan gehad: op twee trouwerijen van één en dezelfde vriend. Omdat een bevriende recensente mij en mijn partner had uitgenodigd haar te vergezellen naar de galapremière van de musical Billie Holiday in de Leidse Schouwburg, hees ik me vorige week maandag ten derden male, en opnieuw wat onwennig, in mijn partypak.

Ook aan de Oude Vest ging het er wat onwennig aan toe. Om half tien ’s ochtends was men al met de rode loper in de weer – bij Carré rollen ze dat tapijtje vermoedelijk pas een kwartier voor aanvang de stoep op. ’s Avonds wemelde het van de BN’ers, en ook dat is in Leiden even wennen. En daartussendoor schuifelde dan uw gevlinderstrikte columnist, met een glas belabberde, bubbelloze champagne in zijn hand en geflankeerd door twee dames. Dat laatste wende snel, de champagne zette ik na twee slokken vlug weer terug, maar mijn kloffie bleef me bezighouden. Hoe doet die Johan dat toch? ’t Zal ongetwijfeld een kwestie van wennen zijn, maar om met kerst nu in smoking naast de boom te gaan zitten…

Advertentie

Kamper ui

Eíndelijk was Leiden vorige week weer eens landelijk in het nieuws. Niet omdat er plaatselijke politici met elkaar aan het foezelen waren in een overdekte fietsenstalling (voor Nijmeegse taferelen is in de uitpuilende Leidse fietsenkelders namelijk helemaal geen ruimte), maar omdat 250 agenten in alle vroegte onaangekondigd op de koffie waren geweest bij het woonwagenkamp aan het Trekvaartplein.

Maar daar was toch helemaal niets aan de hand? Eind september was dat tenminste nog wat burgemeester Lenferink beweerde: het eerdere oordeel van de gemeente over het Trekvaartplein was volgens hem onjuist en zwaar overtrokken, en rehabilitatie was op zijn plaats. Door zijn eigen ambtenaren af te vallen poogde Lenferink de Leidse kampers toen nog te vriend houden. De inval van vorige week toont echter aan dat deze poging de lucht te klaren nog het meeste weg heeft van een Leidse variant van de Kamper ui.

Want wie staat er aan het hoofd van de politie? Precies! Dezelfde burgemeester die het nog geen drie maanden geleden over ‘keurige mensen’ had. Op keurige mensen hoeft het OM geen politiemacht af te sturen. En bij keurige mensen worden geen vuurwapens, hennepplantages, gestolen goederen en aanzienlijke bedragen aan zwart geld gevonden. De vermeende vooroordelen waarop de aanvankelijke conclusie was gebaseerd, zijn nu alsnog door een deel van de bewoners zélf bevestigd. Als er dus al gerehabiliteerd moet worden, dan zou dat volgens mij moeten gaan om de ambtenaren die ten onrechte en nota bene door hun eigen burgemeester als ondeskundig werden weggezet.

Theaterwetten

In het theater is de verbeelding aan de macht. Het is een schuilplaats, waar je de werkelijkheid kunt ontvluchten en waar theaterwetten gelden. Da’s natuurlijk mooi, maar dat gedonder moet dan niet al bij de kassa beginnen, zoals in de Leidse Schouwburg.

Onlangs vroeg ik daar om drie kaartjes voor het nieuwe programma van de onvolprezen Jeroen van Merwijk. Die treedt hier weliswaar pas komend voorjaar op, maar ja, het is wel cabaret, en dan kun je er maar beter vroeg bij zijn. Terwijl de caissière op haar gemak nog wat met haar computer aan het tai-chiën was, nam ik qua afrekenen in gedachten alvast plaats aan de tafel van achttien. Eén keer achttien is achttien, twee keer achttien is zesendertig en drie keer achttien is…

‘Dat is dan 57 euro,’ klonk het uit het speakertje. ’54, toch?’ sputterde ik. Maar er kwam nog ‘iets van toeslag’ bij. Conform de nieuwe plaatselijke theaterwetgeving bleek het desgevraagd om administratiekosten te gaan. Welke administratie, vroeg ik me af. Ik rekende de kaartjes immers gelijk en zelfs contant af? Bovendien is het vreemd om wél alvast de prijs van de optionele garderobe en een al even optioneel pauzedrankje in het entreegeld te verdisconteren, maar niet een of andere blijkbaar onontkoombare onzintoeslag. Maak dan gewoon je kaartjes een euro per stuk duurder! Even overwoog ik een theatrale monoloog, maar ik hield me in. ‘Vergeet je de verwijderingsbijdrage niet?’ vroeg ik nog. Uit hoofde van haar functieomschrijving kon de caissière er niet om lachen. Daar hebben ze in een theater namelijk publiek voor…

Sint Zonder Veer

Tv vertekent. Vrouwelijke tv-personalities die op de buis dikker schijnen te lijken dan ze in het echt denken te zijn, kunnen dit niet vaak genoeg benadrukken. Ook in het karakter van BN’ers kun je je lelijk vergissen als je je slechts op hun tv-optredens baseert. Zo schijnt columnist Bassie (de clown schrijft voor de site ShowBizNews.nl – ze geven ook iedereen maar een column!) in werkelijkheid behalve aan zijn acrobatische broer ook een allememachtige hekel aan kinderen te hebben.

En neem Sinterklaas. Dat lijkt op tv zo’n kindervriend, die zelfs als ongeschoolde Pieten Zonder Veer er met zijn schimmel Amerigo van doorgaan minzaam blijft glimlachen, onverstoorbaar grapjes blijft maken en oog blijft houden voor de kinderen die hem verwelkomen.

Hoe anders was dat in Leiden, anderhalve week geleden. ‘Zien júllie de boot al?’ Burgemeester Lenferink deed het goed en wakkerde de spanning bij de kinderen, die luidkeels meezongen met Coole Piet, nog maar eens lekker aan. Jammer dus dat er vervolgens ook een uitermate koele Sint aanmeerde, die voor hij zich tot de kinderen richtte eerst een kus van organisatrice Monique verlangde, vervolgens over de RijnGouweLijn begon te zemelen en ook daarna niet heel veel leuker werd. ‘Wat een lamlul, die Sint,’ zei een als Zwarte Piet uitgedoste vader tegen zijn vrouw, toen hun drie kleine pietjes zich even buiten gehoorsafstand bevonden. Dát kun je over de vandaag jarige goedheiligman natuurlijk niet zeggen, maar dat de Sint niet in zijn beste doen was, was wel duidelijk. Het leek wel een Sint Zonder Veer!