Eigenlijk had hij gewoon zijn dag niet. Met het verkeerde been van zijn brits gestapt. Gisteren had hij nog uitvoerig voor de mannen gekookt, met wildgebraad en goede Spaanse wijnen – vier gangen, met alles erop en eraan. Maar vandaag had hij helemaal geen zin. Ongeïnspireerd graaide hij wat ingrediënten bij elkaar, die hij met zichtbare tegenzin in kleine stukjes sneed. Verveeld schoof hij met zijn koksmes de snijplank leeg boven de pan. Een eenpansgerecht, lekker makkelijk…
En dus eten we in Leiden meer dan 400 jaar later op 3 oktober nog altijd hutspot. Hebben wij weer! Hadden die geuzen een beetje doorgevaren en een dag eerder onze stad bereikt, dan hadden we nu jaarlijks aan de zwijnenbout gezeten. Ik heb het niet zo op hutspot en lange tijd at ik het echt niet vaker dan één keer per jaar – omdat ik als rechtgeaarde Leidenaar vond dat dat moest. Want wat een futloze en laffe stamppot is dat, zeg… Maar sinds een experiment vorig jaar erg goed uitpakte, staat hutspot in huize Tjan opeens veel vaker op tafel.
Voor iedereen die z’n traditionele 3-oktobermaaltje een klein beetje op wil pimpen gaat Steeksleutels deze week voor één keer culinair. De gekookte aardappels blijven gewoon. De peen en ui roerbakt u eerst even op een hoog vuur, met wat kerriepoeder, voor u het onder water zet en gaar kookt. In een aparte pan bakt u rundergehakt, met zout, gember, ketjap en een fijn gesneden (Spaans!) pepertje tot het droogkrokant is. Dat roert u uiteindelijk door de hutspot. En als u dan de klapstuk vervangt door Indisch rundvlees (rendang, makkelijk met zo’n kuipje van Conimex – alleen dan wel twee keer zo lang laten sudderen als op de verpakking staat aangegeven!), dan is het feest helemaal compleet. Tjan wenst u een heerlijk Leidens Ontzet toe. Eet smakelijk!