In 1987 al bezong De Dijk – onlangs trad zanger Huub van der Lubbe nog solo op in het met sluiting bedreigde LAK-theater – onze door blanke mannen gedomineerde samenleving. En hoewel de verkiezing van Barack Obama change leek in te luiden, blijven de meeste blanke mannen, in opspraak of niet, onverstoorbaar zitten waar ze zitten. ‘Je kan hem niets maken, maar je weet dat het niet klopt,’ aldus De Dijk in ‘Blanke man’.
‘Witte man mag blijven,’ kopte De Telegraaf dan ook, daags nadat minister Ter Horst aan tafel bij Pauw en (hoe kan het ook anders) Witteman nog had aangegeven dat zij het absoluut niet eens was met de benoeming van een blanke man als politiecommissaris bij onze Zuid-Hollandse zuiderburen. En ook in ons eigen Leiden mocht Marc Witteman blijven zitten, ondanks de dubieuze rol die de wethouder speelde bij de aanbesteding van de uitbreiding van de Stadsgehoorzaal. Witteman bekende schuld, betoonde spijt, maar trad niet af. Vorige week richtte D66 nog eens met scherp op het aangeschoten wild, door in het openbaar te betwijfelen of de wethouder het contract met de aannemer wel had mogen tekenen: bij dergelijke bedragen zou slechts de handtekening van de burgemeester rechtsgeldig zijn. Wordt – net als de eindeloze opbouwmissie tussen Breestraat en Aalmarkt – ongetwijfeld vervolgd.
‘Niet dat dat hem schelen kan, want hij eet er lekker van,’ zong van der Lubbe. Een klein berichtje in de marge van het door de crisis bepaalde wereldnieuws toonde vrijdag aan dat er toch ook in ons land kleine barstjes lijken te ontstaan in de sinds het koloniale tijdperk heersende dominantie van al die witte mannen: minister Plasterk heeft het LUMC opgedragen het in de negentiende eeuw buitgemaakte hoofd van koning Badu Bonsu II terug te geven aan Ghana. Dat is alvast iets…
STEEKSLEUTELS 