Leiden heet een stad van ontdekkingen te zijn. Een goede slogan vind ik dat, want hoewel ik hier geboren en getogen ben, ervaar ik met de regelmaat van de klok dat er nog altijd veel te ontdekken valt. Daarvoor hoef ik niet eens lijfelijk door de straten van onze mooie stad te struinen. Die ontdekkingen doe ik ook gewoon thuis, achter mijn pc, en dan vooral op vrijdag, als de Leidse blogger Tagrijn in zijn rubriek Leids Detail (even googlen) weer drie bijzondere stukjes Sleutelstad belicht.
In Madurodam, waar een deel van het Rapenburg is nagebouwd, ontdekte ik pas dat in de gevel van het Academiegebouw van de universiteit, op de plek van het derde raam van rechts, wél een boog is gemetseld, maar dat een raam ontbreekt. Hoe asymmetrisch ook: het was me nog nooit opgevallen. Enfin. Toen ik onlangs op het Rapenburg was, bleek het Madurodammer schaalmodel inderdaad uiterst natuurgetrouw.
Niet in Madurodam, maar wel aan het Rapenburg, bevindt zich de Bibliotheca Thysiana, die tachtig jaar na het Academiegebouw werd gebouwd. Hoewel dit geen échte ontdekking is – ik had er al veel over gehoord en een bezoekje prijkte hoog op mijn verlanglijstje – betrad ik dit prachtige pand pas anderhalve week geleden voor het eerst. De bibliotheekruimte op de eerste verdieping, met de oorspronkelijke collectie daar nog in, is adembenemend. De bibliotheek is weliswaar slechts op afspraak en tegen betaling te bezoeken, maar eigenlijk zou iedere rechtgeaarde Leidenaar dat eens moeten doen. Mocht u dit tot dusver hebben nagelaten, dan bevindt u zich in goed gezelschap: ook Johannes Thijsen, naar wie de Bibliotheca is genoemd, heeft zijn eigen biblioheek nooit gezien. Híj had echter een heel goed excuus: Thijsen was al twee jaar dood toen het pand conform zijn laatste wil werd gebouwd.
STEEKSLEUTELS 