Vorige week stortten de websites van De Telegraaf en GeenStijl zich vol overgave op het Leidse koppijndossier Koppenhinksteeg. Ook nu zorgden de redacties en de reaguurders er gezamenlijk wel weer voor dat het meningsverschil tussen een clubje idealisten en een Leidse projectontwikkelaar binnen de kortste keren werd opgeblazen tot een messcherpe strijd waarin ‘links werkschuw tuig’ en een ‘asociale geldwolf’ lijnrecht tegenover elkaar stonden.
In de jaren tachtig, toen krakers nog niet met uitsterven werden bedreigd en kraken nog massaal en bij wijze van nationale sport werd beoefend, beloofde een zoutjesfabrikant dat zijn chips smaakten zoals ze kraakten. Van de krakers die de Vrijplaats aan de Koppenhinksteeg bevolken krijg ik op basis van de berichten in de genoemde landelijke media een nogal nare smaak in mijn mond. Hans Bakker, de projectontwikkelaar die het object voor het weinig marktconforme bedrag van € 150.000 kocht van de gemeente, zou worden bedreigd en zijn ramen zouden zelfs zijn ingegooid. Tamelijk smakeloos, als je het mij vraagt.
Bakker, die handelt namens zijn bedrijf Atrium Vastgoed, verdedigt zich door zich te manifesteren als kleine speler die een wedstrijdje liefdadigheid met de huidige bewoners niet schuwt: in zijn plannen, waarin geld verdienen van ondergeschikt belang is, zou het gaan om woningen voor arme oude vrouwtjes en armlastige starters. Dat klinkt nobel, maar op de website van het ‘architektenburo’ van diezelfde Hans Bakker is een herstructureringsplan voor de gehele Kaasmarkt te vinden waarvan slechts de huidige Vrijplaats nog geen deel uitmaakt. Met het voor een zacht prijsje op de kop tikken van deze monumentale panden kan de kleine speler dus weer even verder met zijn grootse droom. Als dat maar geen nachtmerrie wordt…
STEEKSLEUTELS 
Dat kraakt aan alle kanten, maar jouw column smaakt naar meer!