De verkeersregel laat niets aan duidelijkheid te wensen over: wanneer een fietspad gemarkeerd wordt door een blauw bord waarop het woord ‘fietspad’ voluit geschreven staat, is brommen en snorren er niet toegestaan. Toch wordt deze regel massaal aan de laars gelapt. Geen wonder, want afgezien van een verveelde veldwachter Bromsnor in een negorij waaraan voor een agent verder weinig eer te behalen valt, is er geen diender die het in zijn hoofd haalt tegen deze overtreding op te treden en zijn bonnenboekje te trekken. In Leiden zou het easy money zijn: voor de deur van het politiebureau aan de Langegracht bevinden zich twee van zulke fietspaden, die dagelijks door honderden brom- en snorfietsers worden gebruikt. Kassa!
De andere kant van het verhaal is dan weer dat ik me op bijvoorbeeld de Langegracht en de Hooigracht verre van veilig voel wanneer ik op mijn snorscootertje helmloos en met 25 kilometer per uur tussen de auto’s rijd. Als de blikken van de zich van rood verkeerslicht naar rood verkeerslicht haastende automobilisten konden doden, was ik inmiddels trouwens al lang en breed overleden.
Zou die fietssnelweg, die Leiden volgens in mijn ogen iets té ambitieuze plannen volgend jaar al met Den Haag moet gaan verbinden, ook toegankelijk zijn voor brom- en snorfietsers? Het doel van deze obstakelloze fietssnelweg is namelijk het autoverkeer tussen beide steden terug te dringen. Omdat de stap van auto naar fiets misschien wel heel enthousiast is, lijkt het mij raadzaam de fietssnelweg te voorzien van een rond blauw bord met een getekende fiets, zodat ook brommers en snorders van de snelle verbinding gebruik kunnen maken. In gedachten hoor ik de fietsers alweer brommen, maar slechts dán zit het met de kans dat de doelstelling van dit project gehaald wordt wel snor.
STEEKSLEUTELS 