Na een heerlijk weekend bij vrienden in Groningen was het vorige week zondag even heel spannend of onze trein richting randstad zou gaan rijden voordat een leger hevig teleurgestelde dan wel feestende ADO-supporters het Groninger station zou weten te bereiken. In de Euroborg kwamen er verlengingen en strafschoppen aan te pas, en toen duidelijk werd dat niet FC Groningen maar ADO Den Haag aan het langste eind trok, passeerde onze Intercity net het stadion waar de strijd werd gestreden. Wel zo rustig in de trein…
Toch was er allerminst sprake van een ontspannen thuisreis, want vlak nadat de beslissende strafschop was genomen, begon in Leiden de zevende en voor het landskampioenschap doorslaggevende wedstrijd tussen de basketballers van ZZ Leiden en de Gasterra Flames uit Groningen. Ik volgde deze thriller via Twitter, zoals ik ooit de verrichtingen van een vriendin tijdens de Marathon van New York aan de hand van sms’jes met haar doorkomsttijden had gevolgd. Chris de Waard van Sleutelstad twitterde vanuit de Vijf Meihal het scoreverloop door, en zelfs die simpele cijfertjes zorgden op het spoor voor angst, beven, hoop en vrees.
Tijdens de bijna drie uur durende treinreis durfde ik soms nauwelijks nog op ‘refresh’ te drukken, zo spannend was het. Na de reguliere speeltijd was het 69-69. Na de eerste verlenging 80-80. Na de tweede verlenging 86-86… Intussen naderde de trein Leiden. De beslissende laatste minuten kon ik thuis via Studio Sport nog live zien: 96-95 werd het, en toen pas zag ik ook welke heksenketel er achter die veel- maar niet alleszeggende tussenstanden schuilging. Iets van die sfeer beleefde ik ’s avonds nog in levenden lijve mee tijdens de huldiging op het Stadhuisplein. Een kampioensfeest in Leiden… dat er nog maar veel mogen volgen!
STEEKSLEUTELS 