Krappe zak

‘We praten er nu al jaren over, maar er gebeurt niets,’ verzuchtte een deskundige onlangs in een talkshow, toen het nog altijd hete hangijzer voetbalgeweld voor de zoveelste keer ter sprake kwam. In Leiden hebben we geen betaald voetbal, maar hooligans hebben we wel: ze zijn luidruchtig, vallen onschuldige burgers lastig en maken er op straat een puinhoop van. Ik heb het uiteraard over de talloze meeuwen in de stad. Naar de motieven gis ik nog, maar ik ben er inmiddels heilig van overtuigd dat de gemeente de meeuwenplaag simpelweg niet wíl aanpakken.

Er worden wat posters opgehangen en als u als Leidenaar een meeuwennest signaleert, dan worden de eieren – mits het nest bij wijze van spreken per roltrap te bereiken is – verwijderd. En dan houdt het wel zo’n beetje op, want over de soap rond de gele vuilniszakken zullen we het hier maar niet hebben. Of wel?

Onlangs werden de extra stevige, gele zakken – volgens sommige wetenschappers hebben meeuwen een broertje dood aan de kleur geel, andere meeuwenexperts beweren dat de kleurkeuze op de langere termijn niets uithaalt – opnieuw gratis verspreid. Ze blijken dit jaar alleen te klein voor een doorsnee vuilnisbak. Per ongeluk? Nee, welbewust! Anders stopt u ze te vol. En dan worden ze te zwaar. Voor de vuilnismannen… ‘Er is nu gekozen voor kleinere zakken, ook al worden die dan wellicht minder gebruikt,’ deed gemeentezegsman Fons Delemarre een hopeloze poging het fenomeen krappe zak uit te leggen aan De Telegraaf. ‘Vuilnisman, mogen deze zakken ook mee?’ riep Henk Spaan ooit als men er ergens een potje van maakte – en wat mij betreft doet de gemeente Leiden dat als het om de aanpak van de meeuwenoverlast gaat op onnavolgbare wijze. En de meeuwen? Die cirkelen nog altijd krijsend van plezier boven de Sleutelstad…

Advertentie