Pieckoresk

Veel is er niet te beleven. Er is een prachtig gerestaureerd weeshuis, dat door de gemeente is verkocht aan een stichting en dus niet langer zomaar te bezichtigen is, een piepklein hofje, dat slechts toegankelijk is voor bewoners, en een Evangelisch-Lutherse kerk met een wat fantasieloze gevel. Toch vind ik de Hooglandse Kerkgracht, die al sinds 1607 geen gracht meer is, veruit de mooiste straat van Leiden. Waarschijnlijk juist omdat het in het hart van de stad een oase van rust is. Zonder geparkeerde auto’s en gestalde fietsen lijkt de tijd tussen de Kerkbrug en de Hooglandse Kerk echt even stil te hebben gestaan.

Sinds de herinrichting in 2004 is de straat eigenlijk altijd mooi. ’s Zomers, als de zon schijnt en je er in de schaduw van de bomen door het grind kunt kuieren, maar ook als bij slecht weer de regen de keitjes doet glimmen. ’s Avonds zorgen de klassieke lantaarns voor een feeërieke sfeer, en als het sneeuwt is de straat helemaal te Anton Pieckoresk voor woorden. Er zou van mij wel een enkel bankje mogen worden geplaatst of een kleinschalig terras mogen worden ingericht, zoals dat van ’t Suppiershuysinghe aan het Gerecht. Zelfs een kioskje lijkt me nog altijd een goed idee. Als het maar bescheiden en smaakvol is en de rust gewaarborgd blijft.

Goed, aan de vooravond van 3 oktober is het een prima locatie om zo’n 5000 Leidenaren van hun portie hutspot te voorzien, maar los daarvan is het geen plek voor massale en luidruchtige evenementen. En dus juich ik het onlangs gelanceerde plan om dit van zichzelf al beeldige stukje Leiden in de zomer van 2012 van een tijdelijke beeldenexpositie te voorzien van harte toe. Den Haag heeft Beelden aan het Voorhout, Amsterdam heeft de beeldenroute ArtZuid en wij krijgen Beelden in Leiden. Dat wordt vast de moeite waard!

Advertentie