Eind januari wees een onderzoekje in mijn eigen wijk uit dat meer dan de helft van de autobezitters die er parkeerden de blauwe zone-regels aan hun laars lapten. Ik wijdde er een column aan en vrij snel daarna – ik suggereer bewust een causaal verband – begon de gemeente met het uitdelen van bekeuringen. Sindsdien is de parkeerdruk in de wijk drastisch verminderd. ‘Je maintiendrai’, ik zal handhaven, luidt de wapenspreuk van ons land, en dat is natuurlijk niet voor niets.
De wapenspreuk van Leiden, ‘Haec libertatis ergo’, zou je met een beetje goede wil kunnen vertalen met ‘Vrijheid, blijheid’ – en ook dat lijkt niet voor niets: ‘Fiets fout’ is rond het station niet langer ‘fiets weg’, omdat deze plaatselijke verordening volgens een Haagse rechter juridisch onjuist is geformuleerd. De regel dat de Leidse horeca bij buitenevenementen gebruik moet maken van herbruikbare eco-glazen wordt op 30 april bij het eerste het beste evenement al gerecycled. En als de Milieudienst West-Holland met een gat in de begroting blijkt te kampen, wordt ook dat met gemaintiendraai gedicht: dan wordt er het komende jaar toch gewoon wat minder gecontroleerd?
Al jaren heeft Leiden een Modellenboek Gevelreclame. Nu de gemeente dan eindelijk begonnen is met het aanpakken van de volgens dit modellenboek verboden stoepborden en de lokale middenstand zo waar zelfs op de vingers wordt getikt, is de VVD er als de kippen bij met een voorstel dit stoepbordverbod te heroverwegen. Volgens de liberalen zou er bij diezelfde middenstand namelijk geen draagvlak meer zijn voor dit verbod. De overtreder laten bepalen of regels wenselijk zijn of niet, het lijkt me de omgekeerde wereld. Maar tegelijkertijd toont het aan dat het hier met het draagvlak voor onze wapenspreuk voorlopig nog wel goed zit!
STEEKSLEUTELS 