Zo heel beroemd is hij er niet eens mee geworden, de Griekse soldaat Pheidippides. In 490 voor Christus rende hij zo’n 42 kilometer van Marathon naar Athene om daar het nieuws van de glansrijke Griekse overwinning op de Perzen te verkondigen. Na de woorden ‘Verheug u, wij hebben gewonnen!’ zou hij dood zijn neergevallen. Heel veel dichter bij elkaar kunnen voor- en tegenspoed niet liggen, al ontliep de 22ste editie van de Marathon van Leiden deze klassieke Griekse tragedie niet veel.
Na een nacht vol regen en onweer klaarde het zondagochtend op en wees alles erop dat het een prachtige dag zou worden. Onder vrijwel ideale omstandigheden daagden zo’n 8500 lopers zichzelf op verschillende afstanden uit. Jochem Myjer ging – een week nadat hij weer was gaan optreden – in 23 minuten de 5 kilometer te lijf en toonde hiermee eens en voor altijd aan dat hij zijn lichaam weer de baas is. En voor wie zich na mijn column van vorige week afvraagt hoe mijn goede vriendin Marion het deed: die maakte na een hersenvliesontsteking met verve haar comeback op de hele marathon en bleef met 3 uur en 24 minuten niet alleen ruim binnen haar streeftijd, maar sleepte ook nog eens de tweede prijs bij de vrouwen in de wacht!
En zo kende deze wat broeierige dag ongetwijfeld nog veel meer verhalen van het kaliber ‘Verheug u, wij hebben gewonnen!’ Helaas kende Leiden zondag echter ook zijn eigen Pheidippides. Een deelnemer aan de halve marathon zakte na de finish in elkaar en overleed in het ziekenhuis. Wat een drama voor de nabestaanden, maar wat een domper ook voor de organisatie, die het tot dan toe zo voorspoedig verlopen – want perfect georganiseerde – hardloopfeestje plotseling zijn glans zag verliezen. Een voor velen prachtige dag kreeg zo een inktzwart randje, en ja, dat is triest…