De met het oog op de afkorting wat ongelukkige naam buiten beschouwing gelaten, is Beelden In Leiden een aanwinst voor onze stad. Nog tot en met eind juli kunt u op de Hooglandse Kerkgracht terecht voor een gratis toegankelijke openluchttentoonstelling die sterk doet denken aan de jaarlijkse beeldenexpositie op het Haagse Lange Voorhout. De wat mij betreft mooiste straat van onze stad is met een Nederlands elftal aan kunstwerken zo mogelijk nog een beetje mooier geworden, al keek ik de eerste keer dat ik door het grind kuierde vooral omhoog. Niet eens voor de naar mijn smaak leukste creatie – het kunstwerk ‘Parasiet’ van Marianne Lammersen, dat zich in een van de bomen bevindt – maar uit pure nieuwsgierigheid.
Bij elk van de beelden is namelijk een bordje geplaatst: ‘Niet betreden – Cameratoezicht/SDNA-spray’. Hoe ik ook tuurde, de blijkbaar goed verborgen camera’s zag ik niet. Maar veel benieuwder nog was ik naar die spray. Ging het hier, zoals bij sommige juweliers en musea, om een nevel van identificeerbaar materiaal, waarmee eventuele overtreders gebrandmerkt worden? Ik zag niets wat op sprinklers leek en kon het me bovendien nauwelijks voorstellen. Maar wat was het dan wel?
Het blijkt allemaal stukken minder spectaculair, zo leerde de website van Selecta-DNA mij. Niet de overtreders worden gebrandmerkt, maar de kunstwerken zijn voorzien van een onzichtbare spray, zodat bij diefstal kan worden nagegaan waar het werk vandaan komt. Of beter: waarvan het materiaal afkomstig is, mocht het brons van het beeld van Peer Veneman of het aluminium van de ‘Anatomische les’ van Alphons ter Avest bij een oudijzerboer te koop worden aangeboden. Nu u dit weet, kunt u – net als ik de tweede keer dat ik de expositie bezocht – ongestoord genieten van de tentoongestelde kunst. Doen!
STEEKSLEUTELS 