De verhoudingen met onze buurgemeenten zijn behoorlijk vertroebeld. Gedraal of gedram van de gemeente Leiden resulteerde in een verstoorde relatie met onder meer Leiderdorp (Ringweg Oost), Voorschoten (Rijnlandroute) en Zoeterwoude, Katwijk en Noordwijk (RijnGouweLijn). Ook aan het gesteggel met Oegstgeest komt maar geen einde. Vorige week werd duidelijk dat Leiden dit dorp een dwangsom van een miljoen euro oplegde om de realisatie van tien woonwagenstandplaatsen af te dwingen.
Een goede buur is beter dan een verre vriend. Toch investeert Leiden veel tijd en geld in de relatie met de zustersteden Oxford, Krefeld, Juigalpa, Buffalo City en Toruń. En hoewel werd aangekondigd dat op de stedenbanden bezuinigd zou worden, wordt er intussen driftig gescharreld met een zesde gemeente: de Japanse havenstad Nagasaki.
Wie Leiden en Japan zegt, zegt Philipp Franz von Siebold. Het vroegere huis van deze Japanoloog aan het Rapenburg werd eerder deze maand nog als kitscherige Delfts blauwe KLM-miniatuur gepresenteerd, en mede dankzij Von Siebold kon de vakgroep Japanse taal en cultuur onlangs tweeënhalve ton van de Japanse smaakmaker Kikkoman tegemoet zien – voor een vijfjarige ‘leerstoel sojasaus’, zoals de landelijke media het ietwat lacherig noemden. Komend jaar zal in Leiden gesponsord wetenschap worden bedreven aan de hand van de onderzoeksvraag ‘Wat is de invloed van eetculturen en -gewoonten op tafelgerei in Azië en Europa?’. De voorspelbare conclusie: de sauzen van Kikkoman vallen overal in de smaak! Wat de waarde van een aangekondigde reis van burgervader Lenferink-san naar Japan ook mag zijn, een etentje met zijn ‘buurgemeesters’ lijkt me minstens zo waardevol. Gezellig: met ambtsketen om en kimono aan, schouder aan schouder rond de gloeiende plaat bij een Japanner.
STEEKSLEUTELS 