Na het Singelpark en de bijbehorende kweektuin bij het centraal station, is er opnieuw een particulier initiatief dat van Leiden een groenere stad wil maken. Het team van Proyecto Verde nodigt studenten uit hun studentenhuis te voorzien van een verticale moestuin, een constructie van lege conservenblikken en opengesneden frisdrankflessen, waarin de studenten heel ecologisch verantwoord hun eigen groenten en tuinkruiden kunnen verbouwen. ‘Vergroenen’ noemen ze dat bij Proyecto Verde – en dat is weer eens wat anders dan ontgroenen.
Ik heb nooit in een studentenhuis gewoond, simpelweg omdat de letterenfaculteit waar ik mijn colleges volgde zich pal tegenover mijn ouderlijk huis bevond, maar vanzelfsprekend heb ik tijdens mijn studie wel talloze Leidse studentenhuizen van binnen gezien. In de opgestapelde vaat van dagen op het aanrecht van de gemeenschappelijke keukens heb ik de schitterendste schimmels zien groeien, met als verreweg ranzigste hoogtepunt het nest jonge muisjes in een juspan vol bedorven Bolognesesaus in de keuken van Maison Chez Eddie op de Hogewoerd.
Tot op zekere hoogte hebben studenten dus best groene vingers en als het zo uitkomt dragen zij flora en fauna vast en zeker een warm hart toe, maar toch verwacht ik niet dat deze Hangende Tuinen van Leiden het net als die van Babylon zo’n drieduizend jaar geleden tot een wereldwonder zullen schoppen. Dat neemt niet weg dat ik het door de Nationale Jeugdraad ondersteunde Proyecto Verde, dat zijn oorsprong vindt in het Costa Ricaanse bergdorpje San Gerardo de Rivas, een uitermate sympathiek initiatief vind. Na die loze piefpafpoefdreiging, die Leiden eind april in zijn greep hield, bewijst het in elk geval dat in het verre Costa Rica ook plannen tot bloei kunnen komen waar onze stad wél iets aan heeft.
STEEKSLEUTELS 