De kilometerlange Haarlemmerstraat is de aorta van onze binnenstad, maar iets basaals als een appel is er niet te koop. Deze constatering is al een paar jaar oud, maar klopt volgens mij jammer genoeg nog steeds. Daar staat tegenover dat u er als u een nieuwe auto overweegt sinds anderhalve week wel terecht kunt in de voormalige cd-winkel van Van Leest, in een heuse Mazda Store. De inventaris van deze nieuwe ‘winkel’ bestaat uit welgeteld twee glimmende auto’s, wat halogeenspotjes en een toonbank.
Het lijkt me niet ondenkbaar dat er langzaam maar zeker meer winkelruimte gevuld zal worden met producten die u niet direct in een plastic tasje mee naar huis kunt nemen. De binnenstad als beursvloer dus. Als daarmee de groeiende leegstand in bijvoorbeeld de Haarlemmerstraat kan worden tegengegaan, dan moet het maar, want de kans dat ‘stenen winkels’ de opmars van webwinkels nog een halt kunnen toeroepen, is in vrijwel elke branche intussen zo goed als verkeken. ‘The clicks are killing the bricks,’ zoals het in vaktermen heet, en dit slagveld doet sterk denken aan de wijze waarop bakker, slager en groenteboer uit het straatbeeld verdwenen toen de opmars van de supermarkten onstuitbaar was gebleken.
Net buiten de singels, tegenover de Heen en Weer-brug, is vorige week desondanks een budgetbakker geopend. Twee prima broden voor een euro, en een krentenbol voor 10 cent. Daar kan geen enkele supermarkt tegenop! Maar hoe de budgetbakker met deze prijzen zelf een droge boterham denkt te kunnen verdienen is me een raadsel. Hij moet met zijn extreem kleine winkeltje immers een wel heel grote klantenkring opbouwen, wil hij met budgetbrood en crisiskrentenbollen ooit een nieuwe Mazda bij elkaar sparen. Om van een appeltje voor de dorst maar helemaal te zwijgen.
STEEKSLEUTELS 