Een paar weken geleden vond mijn vrouw op de stoep voor de deur bij Mabroek op de Nieuwe Beestenmarkt een rijbewijs. Na thuiskomst zocht ze op Twitter naar gebruikers met de naam die op het roze pasje stond en stuurde gericht een aantal mentions. Zonder resultaat – slechts één van de door haar aangeschreven Richards reageerde, maar die was zijn rijbewijs niet kwijt en bovendien een paar jaar te oud. Ik besloot ’s avonds een algemene tweet te plaatsen: ‘Rijbewijs gevonden in Leiden! Kent iemand daar een Richard van der Meij (40) die hem kwijt is?’ Even bleef het stil, maar nadat Jochem Myjer mijn tweet had geretweet naar zijn meer dan 500.000 volgers, brak de hel los.
‘Die moet je gelijk naar de politie brengen,’ vond de een. ‘Nee, naar de gemeente,’ wist de ander. Dát kon natuurlijk altijd nog – maar wij vertrouwden op de kracht van Twitter. Bovendien waren we pas een paar dagen later in de gelegenheid het gevonden rijbewijs ergens langs te brengen. Dit leek ons een veel snellere manier, zeker als ook bn’ers als Thomas Acda en Sanne Wallis de Vries de tweet met hun vele volgers besluiten delen.
Het rijbewijs werd trending topic. Mijn tweet werd zo’n 300 keer geretweet, zelfs nog dagen nadat we de juiste Richard hadden getraceerd. ‘Het is de oom van een vriendin van mijn dochter,’ twitterde iemand, een paar uur nadat ik mijn oproep had geplaatst. De gegevens die ze me via een privébericht verstrekte klopten, en nadat mijn vrouw de volgende dag telefonisch met de rechtmatige eigenaar had gesproken, stuurde ze zijn rijbewijs op. Overigens is dit – zoals sommige twitterende betweters al aangaven – niet de formele weg, want gevonden rij- of identiteitsbewijzen mag je niet thuis bewaren en dien je direct af te geven bij de gemeente. Het is maar dat u het weet!