Met goede bedoelingen kun je de Nieuwe Rijn dempen – al is de kans natuurlijk groot dat rederij Rembrandt je daarvan met een zoveelste rechtszaak zal proberen te weerhouden. Het is ook te makkelijk om elke goed bedoelde maar halfbakken activiteit van kritische kanttekeningen te voorzien, want juist deze sympathieke, veelal particuliere initiatieven zorgen voor dynamiek in onze stad en kunnen op termijn en na de nodige verbeterslagen uitgroeien tot een waardevolle traditie – denk maar aan de Lakenfeesten en de Gouden Pet. Heel anders wordt het als de gemeente met gemeenschapsgeld de bloemetjes buitenzet en het resultaat niet helemaal is wat je ervan hoopte.
Misschien ligt het aan mij, maar die nieuwe ‘zomerbloembakken’ in het centrum zijn me een doorn in het oog. Ze zullen ongetwijfeld aan allerlei heel belangrijke eisen voldoen en dus betaalbaar, duurzaam, praktisch en vandalismebestendig zijn, maar om nu te zeggen dat ze doen waarvoor ze bedoeld zijn en de boel opfleuren… Hoe verder je van het stadhuis komt, hoe meer de ranke bloemetjes – geraniums en surfinia’s, heb ik me laten vertellen – in hun lompe, komozakgrijze containers in het niet vallen, en ook met de subtiliteit van onze fraaie klassieke straatlantaarns is het, nu ze twee logge troggen moeten torsen, wel gedaan.
Waarom de oude bakken – die ook geen schoonheidsprijs verdienden maar toch aanzienlijk minder pompeus waren – vervangen moesten worden is me niet helemaal duidelijk. Ze blijken in elk geval nog goed genoeg om ze via Facebook met minstens tien tegelijk uit te delen aan organisaties buiten de binnenstad. Lelijke, lompe bakken in het steeds mooier wordende historische centrum, en de mooiere afdankertjes in de suburbs. Er zullen vast en zeker goede bedoelingen aan ten grondslag liggen…
STEEKSLEUTELS 