De eerste hobbels voor het Singelpark waren vrij snel genomen: van sympathiek burgerinitiatief tot politiek breed omarmd project, inclusief budget – het leek ‘a walk in the park’. Bij de gefaseerde realisatie van dit ambitieuze plan zijn nog wel wat knelpunten te verwachten. Vorige maand werden geïnteresseerden tijdens een open dag door de gemeente bijvoorbeeld geïnformeerd over de mogelijkheden die het Nuon-terrein (tussen Langegracht en Maresingel) biedt. Of moet ik zeggen: het gebrek aan mogelijkheden? Laat ik optimistisch blijven en het uitdagingen noemen.
Doorlopende huurcontracten, noodzakelijke parkeerterreinen, regionale daklozenopvang… Het realiseren van een noordzuidverbinding (van Marekerk naar moskee) en een ‘parkdoorgang’ (parallel aan de singel) dwars door het verkavelde gebied zijn al twee uitdagingen op zich, laat staan dat het er ook nog een beetje groen bij komt te liggen. Om de verwachtingen wat te temperen wordt het Energiepark nu al een ‘parkplein’ genoemd, en de drukbezochte, gevarieerde en prima georganiseerde open dag was dan ook vooral bedoeld om burgers aan te moedigen mee te denken. Want hoewel het om een meerjarenproject gaat, is er wel enige spoed: de grond rond de energiecentrale wordt nu gesaneerd en het is de uitdrukkelijke wens bij de herinrichting alvast rekening te houden met de parkpleinplannen.
Toch was de door mij bezochte middagsessie ook zeer inspirerend: zo prikkelden de in onbruik geraakte industriële panden op het terrein de fantasie. En van de wandeling door het gebied stak ik ook nog wat op: als een dakloze u in de stad om geld vraagt voor een slaapplek, weet dan dat Stichting Binnenvest al geruime tijd geen bijdrage meer rekent voor een overnachting. In plaats daarvan moeten de handen uit de mouwen worden gestoken.
STEEKSLEUTELS 