Anderhalve maand geleden voorspelde ik dat viswinkel Atlantic ook dit jaar weer de AD Haringtest zou winnen. Grootspraak natuurlijk, want vergelijkingsmateriaal had ik niet – ik had slechts met smaak mijn eerste Hollandse nieuwe van het jaar verorberd. Het liep ook anders: omdat de AD-jury dit jaar om onverklaarbare redenen had besloten de winnende winkel van 2012 en 2013 links te laten liggen, viste de viszaak in de stad van haring en wittebrood achter het net. Gelukkig voor de Turkse gebroeders Tagi deed ook de Hollandse nieuwe uit hun viswinkel in Rotterdam Nesselande het bij het AD testpanel goed. Zo goed zelfs dat nu Atlantic in de Maasstad officieel de beste haring van het land verkoopt en Leiden de titel kwijt is.
Mijn enthousiaste column over Atlantic aan het Levendaal lokte overigens nogal wat reacties uit. Of ik de haring in ruil voor mijn lovende woorden gratis had gekregen, vroegen achterdochtige lezers zich af. Maar nee, ik ben geen Martin Bril. Daarvoor schiet ik stilistisch te kort en bovendien ontbreekt het me aan de brutaliteit om me in ruil voor een nieuwe auto, strakke maatpakken en gratis vliegtickets in mijn column lovend over Volvo, Hans Ubbink en KLM uit te laten. Daarbij is het Witte Weekblad geen Volkskrant.
Als ik mijn columns al commercieel zou willen exploiteren, zou het in het beste geval om kruimelwerk gaan. Maar dan nog zou ik niet weten hoe ik het moest aanpakken, want om nou plompverloren te schrijven dat de spareribs van Bennies, de rijsttafels van Surakarta en de snacks van Friet Enzo de lekkerste van Leiden zijn, of dat Lundi het fijnste restaurant van de stad is (alle vier waar, trouwens!), is wel heel doorzichtig. Zou het opvallen als ik voortaan elke column begin met een kop koffie op het terras van Vooraf en Toe?
STEEKSLEUTELS 