RGB staat voor rood, groen en blauw: de primaire kleuren van de lopers voor het station die het tijdens het gloednieuwe Rhythm, Groove & Bass-festival (hé, da’s ook RGB!) vertikten op hun plek te blijven liggen. De krenten die ik tijdens dit 10-daagse evenement uit de pap viste – 2 vocalisten met een Idols-verleden en een internationale one man band – waren misschien niet de meest avontuurlijke, maar de optredens van Zosja (ooit zangeres, nu jazzformatie), Bo Saris (ooit Boris) en Raul Midón waren stuk voor stuk meer dan de moeite waard.
Midón trad op in Gebr. de Nobel, en voor mij was dit de eerste kennismaking met het vier maanden geleden geopende Leidse popcentrum, en die smaakte naar meer. De Roestbak, zoals ik het gebouw al tijdens de bouw noemde, is het volwaardige muziekcentrum geworden waarop ik hoopte, met een fijne sfeer, een goede akoestiek en een volwassen geluids- en lichtinstallatie. Dat De Nobel, net als het nieuwe Vredenburg in Utrecht, te kampen heeft met geluidslekkage is in het geval van Leiden vooral heel vervelend voor de buren. In de Domstad heeft men last van ‘overspraak’ tussen de verschillende zalen van het complex, en dat is hier gelukkig niet het geval.
Het afsluitende gratis concert van Bo ‘Keep the soul alive’ Saris in De Leidse Schouwburg (al sinds 1705 een fijne zaal) toonde aan dat er voor de organisatie van het RGB-festival met het oog op een volgende editie nog wel wat werk aan de winkel is, want net als voor de kroegentocht viel de belangstelling behoorlijk tegen. Het duurde dan ook tot de toegift voor er sprake was van sfeer, en dus was het maar goed dat Saris eenmaal terug op het podium van geen ophouden wist. En daarmee kreeg de volgens sommige critici iets al te veelkleurige eerste editie van dit festival toch nog een spetterend slot.
STEEKSLEUTELS 