Sail ging dit jaar zeker niet onopgemerkt voorbij, en zelfs voor Leiden was in de aanloop naar dit drijvende circus een bescheiden rol weggelegd: op de maandag voor de zogenaamde ‘Sail in’ meerde een vloot van tientallen kleine schepen af aan het Galgewater en de Beestenmarkt. Maar zo feestelijk als de beelden uit Amsterdam waren, zo treurig was de aanblik die dit – op de regen die viel na – weinig spetterende Leidse evenement bood. De zeilen waren gestreken, er kwamen nauwelijks bezoekers op af en de schippers zaten in het donker elk op hun eigen bootje bij hun eigen petroleumstelletje. Zelfs voor iemand die zich tijdens Sail 2010 had voorgenomen de drukte in Amsterdam bij de volgende editie te mijden, had er wel wat meer uitgepakt mogen worden.
De Leidse ‘pre-Sail’ viel wat mij betreft dus een beetje in het water, en dat gold vorige week zondag ook voor de afsluitende ‘Sail out’. Om vier uur vertrokken de tallships in een op tv indrukwekkende stoet vanuit onze hoofdstad naar IJmuiden, waar ze drie uur later zouden arriveren. Het voornemen van 2010 indachtig leek ons dat een prima plek om dit jaar toch nog iets van het spektakel mee te pikken.
Maar dat liep anders dan gedacht. De radar-app op mijn smartphone leerde dat de schepen exact volgens schema in IJmuiden aankwamen, en vanaf het balkon van ons hotel aan de jachthaven zouden we zodra zij het ruime sop kozen een prima uitzicht hebben. Hoe konden we weten dat ze eerst nog uren bij de sluis zouden blijven liggen? Tegen de tijd dat de eerste meermasters dan eindelijk passeerden, was het donker en trok er een bui over. Mijn app vertelde me feilloos welke lichtjes we voorbij zagen varen, maar net als van de tussenstop in Leiden had ik me er toch meer van voorgesteld. Nou ja, over vijf jaar is er weer een Sail…
STEEKSLEUTELS 