Volgende maand, op 11 oktober, is het International Coming Out Day, de dag waarop aandacht wordt gevraagd voor homo’s en lesbo’s die uit angst voor de reacties uit hun directe omgeving niet voor hun geaardheid durven uitkomen. Met deze dag zou de in veel gevallen ‘long and winding road’ die aan een coming out voorafgaat enigszins geplaveid moeten worden. Mooi en toepasselijk dus dat de gemeente Leiden in navolging van Utrecht, Rotterdam en Maastricht binnen een maand ook in onze stad een regenboogzebrapad wil aanleggen. Maar hoewel de tijd dringt, heeft het realiseren van zo’n zebra hier – op z’n Leids – weer de nodige voeten in de aarde.
Met de strikte regels voor kleurgebruik die de gemeente in de binnenstad hanteert, zou een bontgekleurd zebrapad op protesten kunnen stuiten, zo wordt gevreesd. Het zou Leiden op zijn kleinst zijn als die de komst van zo’n symbolische voetgangersoversteekplaats daadwerkelijk in de weg zouden staan, maar als het om bezwaren, mitsen en maren gaat, kijk ik inmiddels nergens meer van op. Een tweede struikelblok is dat er niet echt een voor de hand liggende plek voor de regenboogzebra is. Nu is Leiden geen Londen, waar zich ter hoogte van de Abbey Road-studio’s het beroemdste zebrapad ter wereld bevindt, maar toch…
Als er in onze stad ooit iemand met kleurtjes in de weer is geweest, dan was het Rembrandt wel, en in Amsterdam is het Rembrandtplein al sinds jaar en dag het middelpunt van de homo-scene. Mijn idee zou daarom zijn om de zebra bij het borstbeeld van de wereldberoemde schilder aan de Witte (!) Singel in te kleuren. Omdat die zich ook nog eens nipt buiten de singels bevindt, hoeft met de dwingende regels voor de Leidse binnenstad geen rekening te worden gehouden. Weer een weg geplaveid, lijkt me zo. Of zijn er nog bezwaren?
STEEKSLEUTELS 