’s Ochtends een uurtje eerder licht, ’s middags een uurtje eerder donker… Vorige week zetten we de klok een uur terug, in een poging de natuur – tegen beter weten in – een heel klein beetje naar ons hand te zetten. Wintertijd dus. Het is altijd weer even wennen, ook voor de gemeente, want de straatverlichting ging vorige week in grote delen van de stad aanvankelijk nog een uur te laat aan maar is daarna nog dagen van slag geweest.
De organisatie van het maandelijkse Open-festival leek de wintertijd zelfs vergeten te zijn. En ik geef eerlijk toe: ook ik deed dat bij de eerste band die vorige week zondag het podium op het Stadhuisplein beklom. De zon scheen en The Cosmic Carnival zette aan het begin van de middag niet alleen een vocaal en muzikaal zeer indrukwekkende, maar ook een onweerstaanbaar zomerse en vrolijk stemmende set neer. In een ongehoord goede mix viel alles op zijn plek, met als klap op de vuurpijl het spontane samenspel met het stadhuiscarillon in de laatste maten van het nummer ‘Clockwork’.
De twee bands die volgden pasten qua herfstdip helaas stukken beter bij het seizoen; begeleid door de tamelijk deprimerende klanken die zij produceerden dwarrelden ook de laatste herfstblaadjes spontaan naar beneden. Gelukkig zorgde het Nederlands-Nieuw Zeelandse trio My Baby voor een waardige, energieke en zelfs dansbare afsluiting van deze editie van Open, al stonden de muzikanten het grootste gedeelte van hun show in het donker. De dag ervoor was het om zes uur nog licht, nu was het bij gebrek aan verlichting op het podium aan een toeschouwer met een zaklamp te danken dat het zeer enthousiaste Leidse publiek nog een glimp van het muzikale drietal kon opvangen. Een tikje knullig, maar tegelijkertijd ook best knus en intiem, en ja, ook dat hoort bij de winter!
STEEKSLEUTELS 