Om na iets te zwaar tafelen de spijsvertering een klein handje te helpen, besloot ik op de avond van eerste kerstdag een stukje te gaan wandelen. Het was lekker rustig en niet koud (de warmste kerstdagen ooit!), dus mijn vertrouwde rondje langs de singels van 7 kilometer leek me een prima plan. Met de klok mee dit keer. Ik kan dit rondje niet lopen zonder me te verheugen op het Singelpark, maar dit keer verheugde ik me ook op kunst. Op een ‘creatieve vonk’ zelfs: tussen 17 en 27 december zouden de zeven singels door de theatermakers van Fields of Wonder voorzien zijn van ‘kunstzinnige lichtbakens’. 2015 was immers niet voor niets International Year of Light, zo las ik op de website.
Het is maar goed dat Fields of Wonder zo’n twee millennia geleden niet verantwoordelijk was voor de ster boven de stal, want dan zouden die herders en de drie wijzen die kribbe nooit gevonden hebben. Laten we het erop houden dat de vonk tijdens mijn kerstwandeling nu niet bepaald oversprong. Een wat wazige, kaleidoscopische projectie op de Meelfabriek en een flauw verlicht blauw koepeltentje ter hoogte van de Sterrewacht. Dat was alles. Het met veel bombarie aangekondigde SingelSpark-project ging als een nachtkaars uit – voor zover het ooit aan is geweest.
Ik weet niet wát er precies in het water is gevallen, maar met niet minder dan zes subsidieverstrekkers (waaronder de Gemeente Leiden), de reputatie van Fields of Wonder en uitingen in de media waar de pretenties vanaf dropen, had ik er toch meer van verwacht. Veel projecten in onze stad gaan door gebrek aan publiciteit stilletjes voorbij, maar in dit geval was het helaas precies andersom. Veel geblaat maar weinig wol dus. Het is jammer, maar ach, als de vonken dan toch ergens vanaf moeten springen, laat dat dan het nieuwe jaar maar zijn!