Geert Wilders is een woordkunstenaar. Zijn vaak creatieve formuleringen, die eerder thuishoren in het theater dan in de Tweede Kamer, spreken tot de verbeelding en verklaren voor een belangrijk deel zijn succes. Hij introduceerde niet alleen nieuwe samenstellingen (kopvoddentaks, tuigdorp, bedrijfspoedel, heimweeschotel), maar eigende zich ook bestaande woorden toe: knettergek bijvoorbeeld, en sinds twee weken is ook het woord ‘revolte’ onlosmakelijk met hem verbonden.
Een revolte, een volksopstand dus. Dat staat ons volgens de nepblondine te wachten als de PVV in maart 2017 de grootste partij blijkt, maar bij gebrek aan politieke danspartners toch in de oppositiebankjes moet plaatsnemen. Hij kan het zaadje maar vast geplant hebben… Leiden kent gelukkig nog altijd geen lokale PVV-afdeling – hier neemt het groepje Kok die honneurs waar -, en aan revoltes doen we hier ook al niet. Wel riepen, aan de andere kant van het politieke spectrum, Leidse GroenLinksers onlangs op tot een revolutie.
Een dance revolutie, om precies te zijn. Waar anderen het Leidse uitgaansleven graag verrijkt zouden zien met een Pathé en een KFC, moet volgens GroenLinks in onze stad meer gedanst kunnen worden, terwijl de aangescherpte regelgeving de mogelijkheden daartoe juist verder beperkt. Ik ben zoals u al begrepen had geen PVV’er, denk dan ook niet alleen aan mezelf en gun ook anderen hun vrijheid, dus van mij mag het – al heb ik zelf niks met dansen. Het zal de leeftijd zijn, maar ik voel mij dan toch meer aangetrokken tot het vorige week door het stadsbestuur geïntroduceerde ‘uitblusuurtje’ (het had een Wilders-woord kunnen zijn): een rustige nazit, zonder muziek, tijdens het laatste uurtje voor sluitingstijd. Mij klinkt dát dus als muziek in de oren, en dat dan liefst de hele avond.
STEEKSLEUTELS 