De collectie van Universiteit Leiden bevat ongeveer 750 originele Rembrandts die zelden of nooit te zien zijn. Elk jaar rond deze tijd – maar dat is puur toeval – blijk ik op deze plek vrijwel hetzelfde idee te opperen: dat de mooiste etsen, tekeningen en studies van Rembrandt uit de universiteitsdepots in de geboortestad van Rembrandt tentoongesteld worden, en dan het liefst permanent. Hierin lijkt nu een eerste stap te zijn gezet: nog anderhalve week is bij Ars Aemula Naturae aan de Pieterskerkgracht kunst uit de universitaire verzamelingen te zien. Geen Rembrandts helaas, maar toch.
Anderhalve week geleden bezocht ik Ars al, maar ik was een week te vroeg: er was nog een andere expositie aan de gang. En zo maakte ik per ongeluk kennis met het werk van Eliza Kopeć, werd ik daar per ongeluk heel enthousiast over en hangt er nu per ongeluk een waanzinnig mooi reliëf van haar hand aan onze muur. Voor u nu denkt dat het bij ons thuis de gewoonte is om in een impulsieve bui in één keer netto over de balk gooien wat met een jaar columns schrijven bruto binnenkomt: dat is niet zo. Maar dit moest op de een of andere manier zo gaan.
En dus ging het zo. Ik geef toe, het heeft wat decadents: veel geld uitgeven aan iets wat alleen maar heel mooi hangt te zijn en verder geen enkele functie heeft. Toch is er in mijn ogen sprake van een win-win-winsituatie: wij zijn dolblij met onze nieuwe aanwinst, de kunstenaar kan met het geld weer nieuwe mooie dingen maken en met de commissie die Ars over de verkoop ontving, steunden we een Leidse kunstenaarsvereniging met een geschiedenis van meer dan 200 jaar. Cultuur maakt Leiden mooier, zeker als iedereen ervan kan genieten. Dus, beste conservators van onze universiteit: kom maar op met die onzichtbare Rembrandts van jullie!
STEEKSLEUTELS 