‘Was men maar op Brabant zo trots als een Fries,’ zingt de Tilburgse troubadour Guus Meeuwis in zijn alternatieve Brabantse volkslied. Ik heb dit behalve een foeilelijke ook altijd een wat eigenaardige zin gevonden. Op tweede paasdag was ik in Guus’ stad en wandelde ik met een groep Tilburgers de route die ook de koninklijke familie morgen loopt. En ja, Meeuwis heeft wel een punt, want trots toonde het clubje ingezetenen zich allerminst. Deze Kruikenzeikers vroegen zich nog net niet hardop af wat Hunne Koninklijke Hoogheden in godesnaam in hun stad te zoeken hebben.
Als Leidenaar duik ik als van nature in elk gaatje dat ik zie om onze stad in de schijnwerpers te zetten. ‘Wist je dat Armin van Buuren elk jaar op Koningsdag optreedt in zijn eigen stad?’ poch ik dan bijvoorbeeld. Maar dit jaar laat de dj het voor het eerst afweten. Of: ‘Wist je dat de vrolijke paasbloemen op het Sint Pietersplein al jaren van een Leidse bloemist komen?’ Maar sinds vorig jaar is ook dat niet meer het geval. Gelukkig hebben wij hier dan nog talloze troeven achter de hand, maar ik ben bang dat dát in Tilburg misschien toch iets lastiger ligt.
De Spoorzone, die morgen het grootste deel van de koninklijke route bepaalt, is bijvoorbeeld nog volop in ontwikkeling. Ongetwijfeld zal het er zeker op tv op zijn voordeligst uitzien (met 77 koren, 50 pianisten, een 12-jarig Syrisch vluchtelingetje, een zangeresje dat bijna aan lager wal was geraakt en met de onvermijdelijke Guus Meeuwis natuurlijk), maar zo fleurig als in Vaticaanstad met Pasen kan het daar in Tilburg toch onmogelijk worden. In Rome ging het dit jaar trouwens bijna mis, op een manier die mij dan tóch weer aan Leiden deed denken: de bloemdecoraties bleken op de ochtend van urbi et orbi vakkundig vernield. Door… meeuwen!
STEEKSLEUTELS 