Toen begin jaren zestig de tram uit de binnenstad verdween, was Leiden in last. Tot vervelens toe heb ik de verhalen moeten aanhoren over gele en blauwe trams en stuivers op de rails. Nu er plannen zijn opnieuw een spoortracé door Leiden aan te leggen, stuiten die echter evengoed op protest.
Als je met z’n vieren naast elkaar fietst en de sneltram passeert, dan is de Breestraat te smal. Tenminste, volgens de pedaalprofeten van de Fietsersbond. Tja… Als je met z’n vieren op elkaar gaat staan, zijn de viaducten bij het station ook te laag. De vrachtwagens, die bij wijze van afschrikwekkend voorbeeld in een roetende colonne door de Breestraat zwalkten, deden mij bovendien meer denken aan de huidige, dan aan de eventueel toekomstige situatie.
Anderzijds hoef ík niet met de tram naar Gouda. De RijnGouweLijn zou met name goed zijn voor de Leidse middenstand, maar ik vind de Donkersteeg op zaterdag wel druk genoeg! Is het aanleggen van een proeftracé op een plein eigenlijk geen vorm van volksverlakkerij? En moeten er voor de aanleg nu wel of geen historische panden worden gesloopt?
Iedereen die op de Breestraat de eindeloze stoet half gevulde stadsbussen voorbij ziet walmen, begrijpt dat het anders moet. Maar het huiveringwekkende dossier Randstadrail doet vermoeden dat de peperdure RGL alleen maar nieuwe problemen zal veroorzaken.
Volgende week mogen we het zeggen. Hoewel ik dolgraag een standpunt zou willen innemen, ben ik wat de RGL betreft het spoor nog altijd bijster en weet ik niet of ik nu voor of tegen ben. U wel?
STEEKSLEUTELS 