Onze stad stelt de AVRO niet alleen in staat de jeugdserie ‘2012 het jaar nul’ hier te draaien, maar draagt in het kader van het mogelijke promotionele effect ervan zelfs 40.000 euro bij aan de productie. De Maya’s voorspelden dat in 2012 de wereld vergaat – typisch een thema voor een stukje onvervalste Leiden-promotie, lijkt me.
Dat effectieve reclame voor onze stad ook gratis kan zijn, bewees Zomergasten vorige week. In de drie uur durende tv-avond rond D66-voorman Alexander Pechtold kwam Leiden vaker ter sprake dan op regiozender TV West in een maand. Voor wie het niet gezien heeft: Pechtold blikte uitvoerig terug op zijn Leidse periode. Hij vertelde over zijn baantje als suppoost in de Lakenhal, over zijn aantreden als wethouder en hoe de populaire burgemeester Cees Goekoop het jonge kereltje in bescherming nam, over het monument voor de Indië-gangers, over Leidenaars die hem op straat vroegen of er al iets geregeld was ‘voor de voetbal’, over ‘zoon van Leiden’ Rembrandt en over Mary Servaes, ‘dochter van Leiden’ van wie er jarenlang een handgemaakt gewaad in zijn werkkamer had gehangen.
Een les die hij hier heeft geleerd en die hem in het vuile, vunzige Den Haag nog regelmatig van pas komt, is dat je als politicus soms gewoon ‘nee’ moet zeggen. ‘Had hij dat maar eens wat vaker gedaan in plaats van zoveel onvervulde beloftes,’ smaalde huidig wethouder Marc Twitterman daarop op zijn microblog, maar afgaande op de laatste verkiezingsuitslag is de liefde tussen ‘Pechel’ en Leiden toch wederzijds. Dat de Democraat met warmte terugdenkt aan onze stad was in elk geval zonneklaar – of zou Robert Strijk, sinds zijn vertrek als centrummanager werkzaam op het partijbureau van D66, Pechtold hebben gevraagd hun beider oude liefde nog even in het zomerzonnetje te zetten?
STEEKSLEUTELS 