Op een website over documentverwerking las ik vorige week dat de Leidse universiteit jaarlijks zo’n 100.000 facturen en circa 30.000 persoonlijke declaraties voor de kiezen krijgt. Documentwereld.nl deed vervolgens uitvoerig uit de doeken dat de universiteit in zee was gegaan met een bedrijf dat ‘de documentstroom gaat stroomlijnen’, maar ik was toch vooral onder de indruk van dat immense aantal van 130.000 crediteuren per jaar, wat gemiddeld neerkomt op meer dan 350 betaalopdrachten per dag. De jaarrekening over 2009 wist me echter enigszins gerust te stellen: tegenover 462,8 miljoen euro aan kosten, stonden 477,8 miljoen euro aan baten. Naast heel veel crediteuren heeft onze universiteit dus gelukkig ook voldoende debiteuren.
Twee oud-studenten van deze universiteit deden vorige week nogal wat stof opwaaien met een eetdate in den vreemde. Koningin Beatrix en Willem-Alexander prikten op persoonlijke titel een vorkje bij de Sultan van Oman, nadat een officiëel staatsbezoek onder druk van de Tweede Kamer was gecanceld. Het is immers een tikje onrustig in de Arabische wereld en ook het blazoen van Sultan Qaboos is niet smetteloos.
Misschien vond u het bruggetje tussen de eerste alinea’s van deze column wat gezocht. Toch maakte ik de stap naar het bezoek van de Van Oranjes aan de ‘smultan’ niet zo maar, want ook de Leidse universiteit eet gulzig uit de ruif van Qaboos. De leerstoel islamitische theologie (in 2006 een ideetje van Rita Verdonk en een jaar later landelijk in opspraak toen de omstreden theoloog Tariq Ramadan hem leek te gaan bekleden) wordt al sinds 2007 betaald door het Sultanaat Oman. Is de 2,5 miljoen euro die deze wellicht wat dubieuze debiteur jaarlijks naar Leiden overmaakt geen reden om de bewuste leerstoel nog eens onder de loep te nemen?
STEEKSLEUTELS 