‘In naam van Oranje, doe open de poort!’ klonk het vanochtend uit honderden Leidse kelen tijdens de Koraalmuziek in het Van der Werfpark. Het lied gaat over de bevrijding van Brielle, dat net als Leiden door de Spanjaarden was bezet omdat de stad zich achter prins Willem van Oranje had geschaard. De Vader des Vaderlands en voorvader van onze huidige vorstin beloonde de loyaliteit van de oranjegezinde Leidenaren in 1575 met een universiteit.
Toen de 3 October Vereeniging Michiel Zonnevylle in mei tot voorzitter benoemde, werd dit, zo wil het verhaal, met gejuich en applaus ontvangen. Logisch, want Zonnevylle heeft een band met Leiden: hij studeerde hier en was voor de VVD meer dan tien jaar lid van de gemeenteraad. Bovendien beschikt hij als voormalig burgemeester van Ameland en Leiderdorp over ruime bestuurservaring. Toch kreeg de nieuwe voorzitter niet bij iedereen de handen op elkaar: het Nieuw Republikeins Genootschap acht hem ongeschikt, zo liet het twee weken geleden weten.
Volgens dit genootschap is Zonnevylle, die tevens voorzitter is van de Bond van Oranjeverenigingen, een monarchist die in de seventies van de zestiende eeuw weleens naar het kamp van de koning van Hispanje geglipt ‘zou kunnen zijn’. Nu is een aanname zelden een argument en las u in de eerste alinea van deze column al dat Leidens Ontzet – dat sowieso geen inzet van politieke discussie zou mogen zijn – allesbehalve een republikeins feestje is. Dat Leidenaar Anjo Clement, die er als voorzitter van het NRG vorig jaar bij de gemeente nog op aandrong de Bernardkade een minder royale naam te geven, het Feest der Feesten slechts gebruikt om zijn larmoyante lobbyclubje in de kijker te spelen, dat snap ik natuurlijk best. Op gejuich en applaus hoeft hij wat mij betreft dan ook niet te rekenen.
STEEKSLEUTELS 